Transportbedrijf.com: branche

Eigen rijders worden tegen elkaar uitgespeeld.

In Nederland zijn zo'n 13.250 vervoersondernemingen werkzaam, waarvan ongeveer de helft kan worden bestempeld als kleine ondernemingen. Zij beschikken over slechts één of enkele wagens. Deze zogenaamde eigen rijders vervoeren zo'n tien procent van het totale vrachtaanbod. Desalniettemin hebben zij een aanmerkelijke invloed op de gehele sector. Zij willen veel omzet draaien maar hebben weinig inzicht in de markt. Om die reden werken eigenrijders soms onder de kostprijs. De lage tarieven die zo aan de onderkant van de markt tot stand komen zetten druk hogerop in de vervoersketen.
De eigen rijders zijn bereid lange werkweken te maken en ritten te aanvaarden onder de kostprijs. Waarom eigenlijk? Een veel gehoorde verklaring is die van het zogenaamde 'psychisch inkomen'. Eigen rijders zijn vaak ex-chauffeurs in loondienst en kunnen nu genieten van het vrije ondernemerschap. Het feit dat ze als eigen ondernemer veel minder verdienen dan hun Cao-collega's en hun collega's in het internationale vervoer (62.200 gulden tegenover 66.400 gulden respectievelijk 90.200 gulden) weegt tegen dit verschil ogenschijnlijk op. Niet altijd is echter zeker of de eigen rijder wel vrijwillig zelfstandig ondernemer is geworden. De logistieke kosten als onderdeel van de totale kosten van een product worden door allerlei ontwikkelingen steeds groter. Daarom richt de aandacht van de producent zich op dat specifieke onderdeel bij het doorvoeren van besparingen. Een mogelijkheid daartoe is de verzelfstandiging van de chauffeur. Hij wordt met een bepaalde ladingsgarantie de weg op gestuurd als eigen rijder. Dit komt neer op een verkapte personeelssanering.
De afbraakprijzen van eigen rijders hebben zo hun invloed op de rest van de vervoerssector, ook op de binnenvaart en het spoorvervoer. Opdrachtgevers van de eigen rijders is vaak een grotere transporteur die een veel beter inzicht heeft in de gangbare tarieven. Zo krijgt hij de kans de eigen rijders tegen elkaar uit te spelen om zo de laagste prijs te betalen voor zijn vrachtvervoer. Het spoorvervoer en de binnenvaart kunnen natuurlijk per kilometer niet hoger gaan zitten dan het wegvervoer en komen zo ook tot lagere prijzen.
Alleen de eigen rijder met alle bijkomende problemen van dien is niet de enige reden tot zorgen in de vervoerssector. Samen met de toegenomen concurrentie van chauffeurs uit lage-lonenlanden en de massale overtredingen van Cao-bepalingen en wettelijke regelingen veroorzaken zij een negatieve spiraal in de vervoerswereld.
De werkgroep Structuurverbetering Goederenvervoer over de Weg stelde in haar analyse dat er voor die eigen rijders een zogenaamde back office moet komen. Het back office dient tot stand te komen door krachtenbundeling van een aantal kleine ondernemingen. Het steunt eigen rijders op het gebied van kostencalculatie, marktinzicht, IT-ontwikkelingen en e-commerce. Ook biedt het back office ondersteuning op financieel en administratief gebied en kan het hulp bieden bij bijvoorbeeld het afsluiten van collectieve verzekeringen. Op die manier is een betere ritselectie mogelijk. De eigen rijder komt aan dat soort zaken helemaal niet toe; hij zit immers vrijwel voortdurend achter het stuur.